Gen Z is opgegroeid in een wereld waar communicatie grotendeels via schermen verloopt. WhatsApp, Snapchat, TikTok en videogesprekken zijn voor hen vanzelfsprekender dan een telefoontje of een spontaan gesprek in levenden lijve. Onderzoek laat zien dat jongeren vandaag de dag minder tijd besteden aan face-to-face ontmoetingen met vrienden en ook minder vaak de telefoon oppakken dan eerdere generaties. De pandemie heeft deze trend versneld: school, werk en sociale contacten verschoof massaal naar online platforms, en veel daarvan is gebleven.
Deze verschuiving heeft voordelen: het is efficiënt, laagdrempelig en sluit aan bij hun digitale leefwereld. Toch gaat er ook iets verloren. In digitale communicatie mis je nuance: intonatie, micro-expressies, subtiele lichaamstaal of de energie van een fysieke ontmoeting. Juist die elementen zijn vaak doorslaggevend voor vertrouwen, verbinding en overtuigingskracht.
Minder belangrijk, of juist cruciaal?
Daarmee komen we op de kernvraag: maakt de afname van face-to-face contact ook de bijbehorende sociale vaardigheden minder belangrijk? Of wordt het tegenovergestelde waar: dat juist diegenen die investeren in non-verbale communicatie straks het verschil maken in sollicitaties, samenwerking en leiderschap?
Het antwoord is dat non-verbale communicatie juist nóg belangrijker wordt, precies omdat steeds meer eerste contacten digitaal verlopen. Neem het sollicitatieproces bij Red Bull: kandidaten starten met een video-opname waarin ze drie vragen beantwoorden zonder dat er iemand tegenover hen zit. Dat is handig voor de voorselectie, maar het echte verschil wordt pas gemaakt zodra je aan tafel zit. In die fase bepaalt je houding, oogcontact, stemgebruik en uitstraling of je overtuigend en betrouwbaar overkomt. Beslissingen zoals het aannemen van een kandidaat, het sluiten van een deal of het winnen van vertrouwen zijn nu eenmaal momenten waarop mensen sterk leunen op fysieke signalen.
De kracht van stilte in onderhandelingen
En dat gaat niet alleen op in sollicitaties. Ook in het dagelijks leven zie je hoe sterk non-verbale signalen doorwerken in beslissingen. Toen ik onlangs een keuken kocht, wist ik de prijs omlaag te brengen van €21.500 naar €13.700 – niet door betere argumenten, maar door na elk tegenbod simpelweg drie seconden stil te blijven. Studies tonen aan dat zo’n korte stilte je gemiddeld tot wel 24% betere onderhandelingsresultaten kan opleveren, en in mijn geval leverde het zelfs ruim 36% voordeel op. Die stilte, dat non-verbale signaal, deed meer dan woorden ooit hadden gekund. In een digitale chat of e-mail had dat effect nooit bestaan. Juist daarin schuilt de kern: wie in een tijdperk van schermcommunicatie leert om face-to-face non-verbale technieken slim te gebruiken, heeft een onevenredig voordeel.
In een wereld die steeds digitaler wordt, lijken face-to-face momenten misschien schaarser te worden, maar hun impact neemt juist toe. Het zijn de gesprekken waarin beslissingen vallen, deals gesloten worden en vertrouwen ontstaat. Voor Gen Z – en eigenlijk voor iedereen die carrière wil maken of invloed wil uitoefenen – ligt hier een unieke kans: wie investeert in lichaamstaal, stilte, oogcontact en de kracht van aanwezigheid, onderscheidt zich automatisch van de massa. Want schermen mogen de nieuwe norm zijn, maar het echte verschil maak je nog altijd van mens tot mens.
