Inleiding
Het idee dat 93% van onze communicatie non-verbaal is, komt vaak naar voren in gesprekken over hoe we met elkaar communiceren. Dit percentage wordt vaak toegeschreven aan het werk van Albert Mehrabian, een psycholoog uit de jaren 60. Helaas wordt dit cijfer vaak verkeerd geïnterpreteerd en uit zijn oorspronkelijke context gehaald. Het wordt vaak als universeel gepresenteerd, maar dat is niet het geval.
Mehrabian’s onderzoek
In Mehrabian’s onderzoek ging het over de communicatie van gevoelens en emoties. Hij onderzocht bijvoorbeeld hoe we woorden zoals “Ik hou van je” interpreteren als iemand dit zegt zonder interesse. De cijfers (7% verbaal, 38% intonatie, 55% non-verbaal) gelden alleen voor de uitdrukking van emoties, niet voor alle communicatie. Bij gesprekken over feiten of informatie is non-verbale communicatie veel minder belangrijk.
De werkelijke cijfers
Wanneer we de resultaten van Mehrabian’s onderzoek juist interpreteren, blijkt dat non-verbale communicatie in de context van gevoelens ongeveer 70% van de boodschap overbrengt. De beroemde “93%” is dus niet toepasbaar op alle soorten communicatie. Het geldt enkel voor emotionele expressie, niet voor alle gesprekken.
Misverstanden
Veel mensen hebben het 93%-cijfer verkeerd geciteerd. Dit heeft geleid tot de misinterpretatie dat non-verbale communicatie een extreem grote rol speelt in gesprekken. Hoewel lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen nog steeds het belangrijkst zijn, moet het aandeel van 30% van de verbale boodschap niet vergeten worden.
Conclusie
Kortom, het percentage van 93% is een mythe. Het werk van Mehrabian biedt waardevolle inzichten, maar we moeten zijn bevindingen in de juiste context plaatsen. Desondanks blijft non-verbale communicatie een essentieel grote rol spelen in het verzenden en begrijpen van de boodschap.
